Bu fenomeni denemek için yapılan bir deney:
Bir salondaki insanları rastgele ikiye ayırmışlar ve birinci gruptakilere "ritimci", ikinci gruptakilere "dinleyici" demişler. "İyi ki doğdun" gibi çok bilinen şarkılar seçip ritimcilerden bu şarkıların melodilerini dinleyicilere söylemeleri istenmiş.
Dinleyicilerden sadece 40'ta biri ritimcilerin mırıldandıkları şarkıların ne olduğunu bilmişler. Ritimciler ise, dinleyicilerin en azından yarısının bu şarkıları doğru tahmin ettiklerini tahmin etmişler. Yani kendileri çok iyi bildiği için, kafalarında o melodiyi canlandırabiliyorlar ve dinleyicilerin de aynı şeyi duyduğunu sanıyorlar. Unuttukları şey, kendi mırıldanmalarının kafalarındaki melodi ile aynı olmadığı.
İşte iş hayatında biz şirketlerin mırıldanmalarına "reklam" diyoruz. Onlar birşeyler bilip vurguluyorlar ama bizim algılamamız onların düşündüğünün çok altında.
0 yorum:
Yorum Gönder